بررسی تاثیر آموزش مبتنی برتئوری رفتار برنامه ریزی شده بر فعالیت فیزیکی زنان در سنین باروری

چکیده

مقدمه و هدف: عدم تحرک فیزیکی  یکی از مهمترین علل بیماری و ناتوانی است و سالانه حدود دو میلیون مرگ را در سراسر جهان بر جا می گذارد. این مطالعه با هدف تعیین تاثیر آموزش مبتنی بر تئوری رفتار برنامه ریزی شده بر فعالیت فیزیکی زنان در سنین باروری مراجعه کننده به مرکز بهداشتی درمانی شماره 3 غرب اهواز انجام شد.

مواد و روش ها: این مطالعه کارآزمایی بالینی بر روی174 زن 45-15 ساله که به صورت بلوک تصادفی در دو گروه مداخله و کنترل قرار گرفتند انجام شد.داده ها با استفاده از پرسشنامه ی بین المللی فعالیت فیزیکی فرم کوتاه و پرسشنامه­ی سازه های تئوری رفتار برنامه ریزی شده، قبل و بعد از مداخله جمع آوری شدند. مداخلات آموزشی در گروه مداخله بر اساس مداخلات مبتنی بر تئوری به مدت چهار هفته اجرا شد و گروه شاهد  مداخله ای دریافت نکردند. سپس 4 و 12 هفته پس از مداخله پرسشنامه ها مجدداً توسط نمونه ها تکمیل گردید و آنالیز آماری با استفاده  ازآزمون های آماری مجذور کای، تی مستقل وآزمون مقادیر تکراری انجام شد.

یافته ها: پس از مداخله آموزشی میانگین امتیازات نگرش، هنجارهای انتزاعی، کنترل رفتاری درک شده و قصد رفتاری(015/0 =P ) و میزان فعالیت فیزیکی (0001/0 =P) در گروه مداخله نسبت به گروه شاهد در 4 و12 هفته بعد از مداخله افزایش معنی دار نشان داد.

نتیجه گیری: مداخله آموزشی مبتنی بر تئوری رفتار برنامه ریزی شده تاثیر قابل قبولی بر ارتقاء فعالیت فیزیکی زنان دارد.

واژه های کلیدی: تئوری رفتار برنامه ریزی شده، فعالیت فیزیکی، زنان سنین باروری