باورهاي بهداشتي در مورد ماموگرافي در زنان مراجعه كننده به مراكز ماموگرافي شهر اهواز

چکیده

زمینه و هدف: سرطان پستان یکی از شایع‌ترین اختلالات در سراسر جهان است. این مطالعه، با هدف تعیین باورهای بهداشتی در مورد ماموگرافي در زنان شهر اهواز در سال 1389 انجام شد.

مواد و روش‌ها: پژوهش حاضر از نوع توصیفی- مقطعی است که بر روی 120 نفر از زنان مراجعه كننده به مراكز ماموگرافي شهر اهواز كه به روش نمونه‌گيري هدفمند انتخاب شدند، انجام گرفته است. روش گردآوري داده‌ها در اين پژوهش، مصاحبه و ابزار مورد استفاده‌ پرسشنامه‌های حاوي مشخصات فردي و باورهای بهداشتی مدل چمپیون بود. جهت تجزیه و تحلیل داده‌ها از روش‌های آماری توصیفی و استنباطي استفاده گردید.

یافته‌ها: اکثریت نمونه‌ها در گروه 50-41 سال (45 درصد)، تحصیلات زیر دیپلم (7/41 درصد) و متأهل (7/86 درصد) بودند. اولین مراجعه برای انجام ماموگرافی (3/48 درصد)، جهت غربالگری سرطان پستان (2/49 درصد). از نظر سابقه سرطان پستان در بستگان درجه یک (8/80 درصد) سابقه مثبت نداشتند. نتایج نشان داد شایعترین مانع برای انجام ماموگرافی، انجام خودآزمايي پستان براي يافتن تغييرات به جای ماموگرافي بود که 2/79 درصد با آن موافق بودند. بین تعداد مراجعات برای انجام ماموگرافی و نمره کلی باورهای بهداشتی ارتباط آماری معنی‌داری وجود داشت (05/ 0p<). 

نتیجه‌گیری: به طور کلی نتایج این تحقیق نشان می‌دهد زنان جامعه ایرانی نیاز به آموزش‌های لازم در زمینه بیماری سرطان پستان، روش‌های تشخیصی و غربالگری دارند. در این راستا، کارکنان مراکز  بهداشتی- درمانی نقش مهمی در ارتقاء سطح آگاهی و دانش و تغییر نگرش مثبت نسبت به روش‌های پیشگیرانه و رفتارهای غربالگری به‌ویژه انجام ماموگرافی در زنان از سنین40 سال به بالا را دارند.

واژه‌های کلیدی‌: عوامل فردي، باورهای بهداشتی، ماموگرافي، سرطان پستان