تأثیر هشت هفته تمرین ترکیبی (مقاومتی- هوازی) بر غلظت سرمی ایمنوگلوبینG و شاخص‌ های آسیب کبدی مردان سالمند

چکیده

مقدمه: امروزه شرکت در برنامه‌های ورزشی منظم ضرورتی انکارناپذیر برای پیشگیری از بروز بیماری‌ها و بهبود کیفیت زندگی سالمندان به شمار می‌رود. از اینرو هدف این پژوهش بررسی تأثیر یک دوره تمرینات ترکیبی منتخب بر غلظت ایمونوگلوبولین G و شاخص‌های آسیب کبدی مردان سالمند بود.

مواد و روش­ها: در این مطالعه نیمه تجربی 20 مرد سالمند در رده سنی 55-65 سال به صورت تصادفی در 2 گروه تمرین ترکیبی و کنترل قرار گرفتند. تمرینات ترکیبی، شامل فعایت هوازی با شدت 60 تا 74 درصد ضربان قلب ذخیره و تمرینات قدرتی با 50 تا 75 درصد 1RM طی 8 هفته و هفته­ای سه جلسه اجرا شد. نمونه‌های خونی 24 ساعت قبل از شروع و 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرین برای اندازگیری سطوح سرمی AST، ALT و IgG جمع‌آوری گردید. برای تحلیل داده­ها از آزمون آنکوا و برای مقایسه تفاوت درون‌گروهی از آزمون  Tزوجی در سطح معناداری 05/0 P<  استفاده شد.

يافته­ها: نتایج نشان داد بین گروه ترکیبی و کنترل در غلظت سرمی AST (003/0P=)، ALT (004/0P=) و IgG (041/0P=) تفاوت معنی‌داری وجود دارد. نتایج آزمون T زوجي حاکی از کاهش معني‌دار مقادیر ALT (041/0P=) ، AST(007/0=P) و  IgG(02/0(P = پس آزمون نسبت به پيش آزمون پس از مداخله بود.

بحث و نتيجه­گيري: نتایج پژوهش حاضر نشان داد فعالیت‌های ورزشی ترکیبی عامل مؤثری در جلوگیری از آسیب کبدی می‌باشند. تمرین ترکیبی به عنوان پروتکل تمرینی مناسب برای حفظ سلامتی در سالمندان است.